นายกฯสั่งดัน 2 โครงการผันน้ำเข้าอุโมงค์เติมอีสานเขียว เพิ่มน้ำเขื่อนภูมิพลด่วน-เริ่มเฟสแรก 1 แสนล้านบาท

ทั้งนี้หลังจากเมินปริมาณจำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้น การขยายของชุมชนเมือง หากไทยไม่สามารถจัดหาแหล่งน้ำกินน้ำใช้ได้เพิ่ม อีก 10 ปีข้างหน้าไทยจะมีปัญหาการขาดแคลนน้ำกินน้ำใช้แน่นอน ซึ่งจากการตั้งสมมุติฐานปริมาณน้ำฝนความต้องการใช้ และความสามารถในการเก็บกักในปัจจุบันและอนาคต พบว่า ประเทศไทยมีความอุดมสมบูรณ์ในเรื่องทรัพยากรน้ำก็จริง แต่ไม่สามารถจัดเก็บได้ โดยในปี 2557 ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยประมาณ 285,230 ล้านลบ.ม. จากปริมาณความต้องการใช้น้ำทั้งการอุปโภคบริโภค ระบบนิเวศ อุตสาหกรรมและภาคเกษตร รวมประมาณ 151,750ล้านลบ.ม. ซึ่งระบบชลประทานที่เก็บกักไว้สามารถจัดสรรได้ 102,140 ล้านลบ.ม. และมีความต้องการน้ำที่รัฐบาลไม่สามารถจัดหาให้ได้อีก49,610 ล้านลบ.ม.

ขณะที่การคาดการณ์ในปี 2570 ในปริมาณน้ำฝนที่เท่ากับปี2557 พบว่า ความต้องการน้ำใช้น้ำจะเพิ่มขึ้นเป็น 156,820ล้านลบ.ม. มีความต้องการที่จัดการได้ 111,620 ล้านลบ.ม. และมีความต้องการน้ำที่รัฐบาลไม่สามารถจัดหาให้ได้อีก 45,200 ล้านลบ.ม.

สำหรับโครงการเติมน้ำเขื่อนภูมิพล และ โครงการโขง เลย ชี มูล เป็นเรื่องเร่งด่วนที่ นายกฯได้สั่งการมายังกรมชลปีระทานให้เร่งทำยุทธศาสตร์2 โครงการนี้ ให้เกิดขึ้นได้ภายในรัฐบาลนี้ หรือเป็นโครงการปีงบประมาณ 2558-2559 ซึ่งเป็นโครงการเพิ่มเติมจากโครงการปกติ ที่รัฐบาลให้งบประมาณและดำเนินการไปแล้วในปี 2558 คืองบปกติประมาณ 3หมื่นล้านบาทเป็นงบประมาณเพิ่มเติมอีก 2.8 หมื่นล้านบาท และงบประมาณปี 2559กำหนดไว้อีกประมาณ 3 หมื่นล้าน หรือ 2ปีกำหนดงบประมาณเพื่อการบริหารจัดการน้ำแล้วประมาณ 1 แสนกว่าล้านบาท

สำหรับ 2 โครงการจะเป็นโครงการที่ใช้ระบบการผันน้ำตามแรงโน้มถ่วงของโลกในภาคเหนือและภาคอีสาน มาเก็บไว้ในระบบท่อ และมีการหมุนเวียนเหมือนระบบโลหิต โดยโครงการโขง เลย ชี มูล จะมีการสูบน้ำจากจังหวัดเลยเข้ามาใช้ในภาคอีกสานผ่านท่อขนาดใหญ่ 2 ขนาด คือกว้าง10 ม. ยาว 50 กม.จำนวน 1 ท่อ และ ท่อกว้าง 10 ม.ยาว 80 กม.จำนวน 1 ท่อ โดยในปี 2558-2559จะดำเนินการในเฟสแรกก่อนมูลค่าประมาณ 1 แสนล้านบาท

หากทำเสร็จจะทำให้สามารถเพิ่มพื้นที่ชลประทานในภาคอีกสานได้อีกประมาณ 30 ล้านไร่ มีน้ำเพียงพอ พัฒนาอุตสาหกรรม การบริการ การท่องเที่ยว และสร้างงานได้ คนอีสานจะไม่เข้ามาในเมืองหลวงแน่นอน โดยการดำเนินการจะไม่ใช้น้ำนานาชาติ แต่จะใช้น้ำในประเทศไทย เพราะในแต่ละปีน้ำในประเทศไทยมีจำนวนมหาศาล แต่ไทยไม่สามารถเก็บเข้าเขื่อน หรือเก็บในอ่างได้ จำเป็นต้องทำระบบบริหารจัดการเพื่อเก็บน้ำในอ่าง

ขณะที่ความก้าวหน้ายุทธศาสตร์การบริหารจัดการทรัพยากรน้ำพ.ศ.2558-2559 คณะรัฐมนตรี (ครม.) ได้มีมติเห็นชอบเมื่อ7 พ.ค.2558 ประกอบด้วย 6 ยุทธศาสตร์ตามลำดับความสำคัญ คือ

1. การจัดการน้ำเพื่ออุปโภค

2.การสร้างความมั่นคงน้ำภาคการผลิต(เกษตร/อุตสาหกรรม)

3.การจัดการน้ำท่วมและอุทกภัย

4.การจัดการคุณภาพน้ำ

5.การอนุรักษ์ฟื้นฟูป่าต้นน้ำและป้องกันการพังทลายของดิน

6.การบริหารจัดการ

โดยยุทธศาสตร์น้ำเพื่อการอุปโภค ในปี 2560 ประเทศไทยต้องมีกินน้ำใช้ที่สะอาดให้ทุกหมู่บ้านโดยเป็น การจัดการน้ำเพื่ออุปโภค จะมีการบริหารจัดการน้ำเพื่อผู้บริโภคให้แก่ชุมชน หมู่บ้าน รวมถึงพื้นที่เศรษฐกิจพิเศษ และแหล่งท่องเที่ยวสำคัญ เริ่มจากพื้นที่วิกฤต เช่น ลุ่มน้ำมูล ลุ่มน้ำชี ลุ่มน้ำโขง ลุ่มน้ำปิง ซึ่งมีการขยายขุมชนเมืองจำนวนมาก โดยจะจัดหาประปาเพื่อเติมให้ 9,535 หมู่บ้านทั่วประเทศไทย ภายในปี 2560 เนื่องจากขณะนี้ ประมาณ 10% ของหมู่บ้านทั้งหมดในประเทศไทยยังเข้าไม่ถึงแหล่งน้ำเพื่อการอุปโภคบริโภค

สิ่งสำคัญคือกรมชลประทานต้องเร่งหาแหล่งน้ำต้นทุนเพื่อการบริโภคอุปโภคและสิ่งที่รัฐบาลต้องเร่งเพื่อเริ่มดำเนินการโครงการ คือ การสร้างความมั่นคงน้ำภาคการผลิต(เกษตร/อุตสาหกรรม) แบ่งการพัฒนาออกเป็น 3 ส่วนดังนี้คือ

1.การพัฒนาพื้นที่เกษตรชลประทานปัจจุบัน30.22 ล้านไร่ อยู่ในการดูแลของกรมชลประทานประมาณ25 ล้านไร่ ยุทธศาสตร์ในเรื่องนี้จะเน้นการเพิ่มประสิทธิภาพโครงการเดิม เพื่อเพิ่มพื้นที่เก็บกักน้ำ คาดหวังว่าจะได้น้ำต้นทุกเพิ่มขึ้น 250 ล้านลบ.ม.นอกจากนี้ต้องรณรงค์เพื่อการประหยัดน้ำ ทำให้มีการสูญเสียนำให้น้อยลง

2. พัฒนาพื้นที่มีศักยภาพชลประทานเพิ่มเติม18.8 ล้านไร่ ส่วนใหญ่อยู่ในภาคอีสาน ในส่วนนี้จะเป็นการเปลี่ยนโฉมเกษตรน้ำฝนเป็นเกษตรชลประทานให้ได้ ซึ่งต้องมีการผันน้ำจากแหล่งน้ำต้นทุนซึ่งต้องใช้งบประมาณจำนวนมาก แต่ก็จำเป็นต้องทำ อาทิ โครงการโขง เลย ชี มูล เพื่อเพิ่มน้ำเข้ามาใช้ในภาคอีสานประมาณ 40,000ล้าน ลบ.ม. มีมูลค่าโครงการ2.2 ล้านล้านบาท อายุโครงการ 20 ปี

3. พัฒนาพื้นที่เกษตรน้ำฝน100 ล้านไร่ โดยการเร่ง ขุดสระ สระในไร่นา ผันน้ำ น้ำบาดาล ในกลุ่มนี้จะเป็นการหาแหล่งน้ำเป็นโครงการเล็กๆ ไม่ต้องลงทุนมาก