เปิดปูมชีวิต นักกีฬาพาราลิมปิกส์ จอห์น แมคลีน “สำเร็จเพราะพยายาม”

เป็นคำถามเดียวกับที่พ่อของจอห์นเคยถามเขาเมื่อ 26 ปีที่แล้ว ภายหลังที่เขาฟื้นตัวจากอุบัติเหตุรถชนและพบว่า ร่างกายท่อนล่างเป็นอัมพาต นั่นหมายความว่า ชีวิตการเป็นนักกีฬามืออาชีพที่กำลังรุ่งโรจน์ ไม่ว่าจะเป็นการแข่งขันรักบี้ หรือไตรกีฬา ต้องจบลงด้วยวัยเพียง 22 ปี

"Hold on to the past or Let go" ... ยึดติด หรือ ปล่อยวาง …

จอห์น เล่าว่า ความฝันในวัยเด็กของเขาคือการเติบโตเป็นนักกีฬาที่มีชื่อเสียง แต่อุบัติเหตุที่เกิดขึ้น คือ ความจริงของชีวิตที่ทำใจได้ยาก หลังจากทิ้งชีวิตให้จมอยู่กับความทุกข์และร่างกายที่เจ็บปวดบนเก้าอี้รถเข็น หรือวีลแชร์ไปวัน ๆ จนเมื่อพ่อได้ถามเขาในวันหนึ่งว่า ...ชีวิตลูกจะไปได้ไกลแค่ไหน... เป็นคำถามซึ่งทำให้ฉุกคิดได้ว่า สำหรับเขาแล้ว ชีวิตคงมีอยู่สองทางเลือก คือ จะยึดติดอยู่กับอดีตให้ใจเป็นทุกข์ หรือ ปล่อยวางมันเสียแล้วก้าวต่อไปข้างหน้า จอห์นตัดสินใจเลือกที่จะ "ปล่อยวางอดีต" แต่ "ไม่ยอมละทิ้งความฝัน" เขาเดินหน้าสร้างแรงบันดาลใจใหม่ให้กับตัวเอง เริ่มจากการก้าวข้ามข้อจำกัดของร่างกาย ปรับเปลี่ยนชีวิตตัวเองเสียใหม่ และมุ่งมั่นเดินตามความฝันอีกครั้งในฐานะนักกีฬาวีลแชร์ (Wheelchair Athlete) ที่ต้องประสบความสำเร็จในโลกการกีฬาให้ได้ จอห์นทุ่มเทฝึกฝนอย่างหนักในกีฬาเกือบทุกประเภท ไม่ว่าจะเป็นการแข่งไตรกีฬา การว่ายน้ำระยะไกล การแข่งพายเรือทั่วไป การแข่งพายเรือกรรเชียง การขี่จักรยานมือ (Hand-Cycling) การแข่งขันบนวีลแชร์ และบาสเก็ตบอล

เขายังท้าทายตัวเองอีกว่า นับจากนี้ไป เขาจะต้อง "ยิ่งใหญ่" และ "แกร่ง" กว่าเดิม โดยสิ่งที่จะพิสูจน์ตัวเองให้เป็นที่ยอมรับ คือ การเข้าร่วมแข่งขันกีฬาที่ยากที่สุดเท่าที่มีการจัดขึ้นบนโลกใบนี้ เขาเชื่อมั่นว่า "โอกาสมีอยู่ทุกที่ และเป็นของเราเสมอ ขอเพียง เปิดหู เปิดตา และเปิดใจ"

"Keep on trying, keep on going" …จงไปต่อไป...

การแข่งขันไตรกีฬาไอรอนแมนระดับโลก (Iron Man World Championship) เป็นเกมกีฬาที่จัดขึ้นเพื่อทดสอบความแข็งแกร่งของร่างกาย ซึ่งทุก ๆ ปี จะมีนักกีฬา และผู้สนใจในการกีฬาจากทุกมุมโลกเข้าร่วมการแข่งขันไตรกีฬาใน 3 ชนิดกีฬา คือ ว่ายน้ำ ขี่จักรยาน และวิ่ง

จอห์น เล่าว่า เขาได้ชมรายการแข่งขันนี้ทางทีวีในวันหนึ่ง และตั้งคำถามว่า ...เป็นไปได้ไหมที่นักกีฬาบนวีลแชร์จากเมืองเล็ก ๆ ในออสเตรเลียจะอาจหาญไปร่วมการแข่งขันยิ่งใหญ่ระดับโลก... ซึ่งคำตอบที่ให้กับตัวเองนั้นเรียบง่ายและเป็นเหตุเป็นผลที่สุดว่า ...ลองทำเสียก่อน แล้วค่อยมาดูกันว่าผลจะเป็นอย่างไร...

14 ชั่วโมง 52 นาที คือสถิติการแข่งขันที่ทำได้ในปีแรก 14 ชั่วโมง 39 นาที คือ สถิติที่ทำได้ในปีที่สอง สถิติที่ดูเหมือนจะดีขึ้นเพียงเล็กน้อยนั้นแลกมาด้วยความยากลำบากขณะแข่งขันโดยใช้จักรยานมือซึ่งมีทั้งล้ม ยางแบนจนไม่สามารถเข้าถึงจุดสิ้นสุดการแข่งขันประเภทจักรยานได้ก่อนเวลาที่กำหนด แต่เขาก็ยังคงมุ่งมั่นที่จะไปต่อให้จบแม้จะถึงเส้นชัยเป็นคนสุดท้ายก็ตาม

ในปี 2538 ปีที่สามสำหรับการแข่งขันไอรอนแมนของจอห์น เขาถามตัวเองใหม่อีกครั้งว่า ...ยังต้องการกลับไปแข่งขันอีกหรือไม่...

คำตอบที่ได้ในวันนั้น ทำให้ชื่อของ จอห์น แมคลีน กลายมาเป็นนักกีฬาวีลแชร์คนแรกที่ประสบความสำเร็จในการแข่งขันไอรอนแมนโดยสามารถเข้าถึงเส้นชัยเป็นอันดับสาม และทำได้ภายในระยะเวลาที่กำหนดไว้สำหรับผู้เข้าแข่งขันที่มีร่างกายปกติในปีนั้นนั่นเอง และยังเป็นนักกีฬาคนแรกที่ไม่ใช่คนอเมริกาซึ่งมีชื่อปรากฎในหอเกียรติยศการแข่งขันไตรกีฬาไอรอนแมนที่ฮาวายอีกด้วย นอกจากนี้ จอห์นยังเป็นนักกีฬาคนพิการคนแรกที่ประสบความสำเร็จในการว่ายน้ำข้ามทะเลช่องแคบอังกฤษในปี 2541 ด้วยสถิติ 12 ชั่วโมง 55 นาที รวมถึงการได้ร่วมเป็นส่วนหนึ่งในทีมนักกรีฑาในการแข่งขันโอลิมปิกส์และพาราลิมปิกส์สำหรับผู้พิการ ในปี 2543 ซึ่งนับเป็นอีกก้าวสำคัญของชีวิต และเขาก็สามารถคว้าเหรียญเงินจากกีฬาเรือพายกรรเชียงในการแข่งขันพาราลิมปิกที่กรุงปักกิ่งในปี 2551 ได้ในที่สุด

"One Step at a time – just an attempt" ...ทีละก้าว ขอแค่พยายาม...

ในปี 2557 จอห์น แมคลีนชนะการแข่งขันไตรกีฬา ซึ่งจัดขึ้น ณ เมืองเนเปียนโดยไม่ต้องใช้วีลแชร์ เนื่องจากขาเริ่มกลับมาใช้การได้อีกครั้งภายหลังใช้วิธีรักษาแบบ แวร์ เค เทรเมอร์ เธอราปี (Ware K Tremor Therapy)

สำหรับจอห์น นี่คืออีกหนึ่งความฝัน ความหวัง และความพยายามที่ใช้เวลายาวนานกว่า 25 ปี เพื่อที่จะมีโอกาสกลับมายืน และเดินเคียงข้างไปกับภรรยาและลูกชายของเขาอีกครั้ง ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่า ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา เขาไม่เคยหยุดความพยายามในการค้นหาเทคโนโลยีหรือวิธีการที่จะทำให้ตัวเองดีขึ้นในทุก ๆ ทางแม้แค่เพียงน้อยนิดก็ตาม

จอห์น พบว่า ความพยายามที่เข้มแข็งในจิตใจนี่เอง ที่ทำให้เขามุมานะเปลี่ยนสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้กลับเป็นไปได้ และทำให้ความเป็นไปได้นั้น ๆ เกิดขึ้นให้ได้ในชีวิตแบบไม่รู้จบ รวมถึงการพร้อมเผชิญหน้ากับความยากลำบากที่ผ่านมาในชีวิตและเปลี่ยนมันให้กลายเป็นพลังผลักดันไปสู่ความสำเร็จที่มากขึ้นและมากขึ้นไปเรื่อย ๆ

ปัจจุบัน จอห์น แมคลีน ประสบความสำเร็จกับการเป็นนักพูดสร้างแรงบันดาลใจ และได้จัดตั้งมูลนิธิ จอห์น แมคลีน เพื่อเป็นการตอบแทนคืนให้กับสังคมและชุมชนในการสนับสนุนช่วยเหลือและสร้างโอกาสให้กับเด็กผู้พิการของออสเตรเลียในการไล่ตามความฝัน และค้นหาศักยภาพของตัวเองให้เจอ และหวังให้ชีวิตของเขาเป็นแรงบันดาลใจให้กับผู้ที่มีความบกพร่องทางร่างกาย หรือกระทั่งคนที่ร่างกายครบสมบูรณ์ให้มีชีวิตอยู่อย่างมีคุณค่าและมีความหมาย

เพราะ "Life is to be lived" ... ไม่ว่าชีวิตจะเป็นอย่างไร ชีวิตนั้นก็มีค่าควรแก่การใช้ชีวิต...

จอห์น แมคลีน กล่าวปิดท้ายงานสัมมนาว่า "อย่าหยุดพยายาม อย่าหยุดค้นหาตัวเอง อย่าหยุดมองสิ่งใหม่ ๆ รอบตัว แล้วเราจะค้นพบตัวเราเองในที่สุดว่า เราเป็นอะไรได้บ้าง ทำอะไรได้บ้าง"และต่อให้ความฝันและเป้าหมายนั้นอยู่ไกลเพียงใด เราจะตอบตัวเองได้อย่างมั่นใจว่า"How far we can go" ...ให้ไกลแค่ไหน เราก็ไปถึง...