"สมพงษ์" คนขับ
แท็กซี่มิเตอร์
ทั่วไป เค้าขับรถในกะกลางคืน เพราะไม่ไหวกับการจราจรในตอนกลางวัน วันนี้เค้าหาเงินไม่ค่อยได้ทั้งๆที่ก็มีคนยืนรอเรียกรถ เค้ารับผู้โดยสารไปส่ง ด้วยความเป็นคนช่างคุยเค้าได้รู้
เรื่องราวหลายเรื่อง แต่ละคนก็มีแต่เรื่องราวอันน่ากลัว มันอาจเป็นคืนแห่งความซวยของเค้าเองที่ผู้โดยสารแต่ละคนที่เค้ารับมาคืนนี้ มีแต่เรื่องหดหู่ในชีวิต เค้าตัดสินใจที่จะขับรถกลับบ้าน แต่แล้วก็มีผู้โดยสาร แม่ ลูก โบกรถและให้ไปส่งที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง เมื่อไปถึงแม่ ลูกคู่นั้นก็ลงและเดินเข้าบ้านโดยไม่จ่ายเงิน เค้าโวยวาย แต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับ จนตำรวจผ่านมา เค้าจึงเล่าเหตุการณ์ให้ตำรวจฟัง ตำรวจบอกว่า แม่ลูกคู่นี้เพิ่งฆ่าตัวตายไปเมื่อเช้า.... "สมพงษ์" ขนลุกซู่ มันเป็นวันอะไรของเค้าเนี่ยะ....ใกล้เช้าแล้ว สมพงษ์ตัดสินใจว่าจะเข้าบ้าน ระหว่างทางเค้าเห็นพระธุดงค์เดินอยู่ ด้วยความดีใจเค้าจึงขออาสาไปส่ง เพราะวัดที่ท่านจะไปอยู่ใกล้ๆกับบ้านของเค้า เค้าจึงเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้ให้พระธุดงค์ฟัง และเข้าไปส่งพระรูปนั้นถึงในวัด ก่อนลงรถพระธุดงค์ได้พูดขึ้นว่า "สมพงษ์" คนบางคนตายแล้ว เค้าไม่รู้ตัวหรอก "สมพงษ์" มองพระรูปนั้นเดินหายลับไป ที่ศาลา "สมพงษ์" เหลือบไปเห็นรูปตัวเองตั้งอยู่ข้างๆโลงศพ ภาพเหตุการณ์ทั้งหมดจึงถูกเฉลย ไม่ว่าจะเป็นผู้โดยสารคนแรก แม่ ลูก หรือตำรวจ คือ คนที่ตายไปแล้วทั้งนั้น