"เกอิชา" ศิลปิน หรือ หญิงงามเมืองชั้นสูง ค้นหาโลกลี้ลับของเกอิชา ในรายการแดนสนธยา

08 Mar 2004

กรุงเทพฯ--8 มี.ค.--แม็กซิม่า คอนซัลแตนท์

เชื่อหรือไม่ว่า เกอิชา รุ่นแรก เป็นชายแท้ ผู้สร้างสรรค์ความบันเทิง ทั้งเล่นดนตรี เต้นระบำ เล่นตลก เริ่มต้นเมื่อราวปี ค.ศ.1600 ในสมัยโชกุน ก่อนที่จะแปรเป็นเกอิชาหญิง อาชีพหนึ่งที่ถูกซ่อนเร้นในดินแดนซากุระ กว่า 400 ปี ค้นหาคำตอบว่า "เกอิชา" คือ โสเภณีชั้นสูง หรือ เธอคือผู้เชี่ยวชาญทางด้านศิลปะชั้นสูงทุกแขนงของญี่ปุ่น เป็นผู้อนุรักษ์ขนบธรรมเนียมประเพณีของชาวญี่ปุ่น และเป็นสายใยสุดท้ายที่เชื่อมระหว่างอดีตกับปัจจุบัน จะได้ถูกเปิดเผยโดยทีมงาน บีบีซี เป็นสารคดี เกอิชา ชุดเดียว และชุดแรกของโลก ที่จะนำเสนอผ่านสายตาคุณในรายการแดนสนธยา เริ่มวันจันทร์ที่ 8 มีนาคม 2547 ซึ่งเป็นวันสตรีโลก จนถึงวันศุกร์ที่ 12 มีนาคม 2547 ตั้งแต่เวลา 18.30 - 19.00 น. ทางโมเดิร์นไนน์ ทีวี

การเป็น "เกอิชา" ต้องได้รับการฝึกฝนเป็นเวลาถึง 5 ปี เพื่อฝึกการร่ายรำแบบโบราณ การเล่นดนตรี ซามิเซ็ง แบบโบราณ รวมถึงความรื่นรมย์แบบโบราณ และฝึกทักษะในการสร้างเสน่ห์ และดูแลเอาใจใส่ผู้ชาย อีกทั้งยังต้องเป็นผู้รักษาความลับปิดปากเงียบสนิท ซึ่งเป็นกฎข้อแรกของเกอิชา หากเมื่อไร แพร่งพรายจากห้องสี่เหลี่ยม ก็ไม่ต่างจากการเป็นโสเภณี เกอิชาสามารถให้ความบันเทิงแก่ลูกค้าคนอื่นๆ แต่จะมีเพศสัมพันธ์กับดันนะ หรือผู้อุปถัมภ์ของเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น นอกจากนี้เกอิชาจะคาดโอบิ หรือผ้าคาดเอวโดยผูกเงื่อนไว้ข้างหลัง แต่โสเภณีจะผูกเงื่อนไว้ข้างหน้า เพราะต้องถอดเข้าถอดออกตลอดทั้งคืน และไม่มีคนช่วยผูกโอบิให้ทุกครั้ง รวมถึงการประดับตกแต่งผมซึ่งเกอิชาจะทำทรงผมที่เรียบง่ายกว่า

การแต่งหน้า และแต่งตัวของเกอิชาจะต้องแต่งหน้าให้ดูหนาเตอะเหมือนสวมหน้ากาก ดูเร้นลับ รอการเปิดเผย ทาริมฝีปากเพียงครึ่งเดียวเพื่อให้ดูคล้ายการเชื้อเชิญ มีการเผยให้เห็นไรผมเล็กน้อย เพื่อให้ดูเด่นขึ้น น่าค้นหา สมบัติที่มีค่าที่สุดของเกอิชา คือ ชุดกิโมโน ซึ่งมีมูลค่าไม่ต่ำกว่าชุดละหลายพันดอลล่าร์ ผลิตจากผ้าไหมชั้นดี เกอิชาที่โด่งดังต้องมีไม่ต่ำกว่า 2 โหล การเลือกใส่กิโมโนเป็นไปตามประเพณีนิยม สีดำ หมายถึง การเริ่มต้นปีใหม่ และโอกาสสำคัญต่าง ๆ สีชมพู ปักลวดลายดอกไม้ สำหรับฤดูร้อน สีส้มลายใบเมเปิ้ลญี่ปุ่น สำหรับฤดูใบไม้ร่วง และสีเขียว สำหรับฤดูหนาว เกอิชาจะไม่สวมชุดชั้นในเพื่อป้องกันการเกี่ยวรั้งชุดไหมของเธอ และจะคาดโอบิเป็นผ้าไหมคาดเอว ให้ดูหลังตรง สง่า ต้องสวมเกี๊ยะไม้สูง เพื่อที่ชายกิโมโนจะได้ไม่ลากพื้น และฝึกก้าวเดินสั้น ๆ นุ่มนวล ปลายเท้าต้องหันเข้าหากัน สำหรับ ค่าตอบแทนเกอิชาจะได้ค่าตอบแทนถึงชั่วโมงละ 550 ดอลล่าร์ ถ้าลูกค้าพอใจ

ปัจจุบันนี้เมื่อทุกอย่างกำลังเปลี่ยนไป สัมคมญี่ปุ่นได้รับอารยธรรมตะวันตกเข้ามามากขึ้น สำนักเกอิชาต้องปิดตัวลง นักเที่ยวนิยมไปเที่ยวตามบาร์มากขึ้น แม้แต่สำนักเกอิชาในโตเกียว ยังต้องหันมาเปิดบาร์สมัยใหม่ อีกทั้งทัศนคติ รสนิยมของผู้ชายเปลี่ยนแปลงไป คนหนุ่มรุ่นใหม่เริ่มไม่รู้จักเกอิชา พวกเขาไม่รู้ว่าเกอิชาทำอะไร และควรทำยังไงกับพวกเธอ เหลือเพียงแต่คนรุ่นเก่า ๆ ที่ยังรำลึกถึงอดีต แต่ที่โตเกียวยังคงมีสำนักเกอิชาที่พิเศษสุดของญี่ปุ่น สำหรับคอยรับรองผู้บริหาร และนักการเมือง ที่มีชื่อเสียงที่สุด ได้แก่ เกอิชาจากชิมบาชิ (Shimbashi) ซึ่งเกอิชาทุกคนจะได้รับการฝึกฝนอย่างดีภายใต้การฝึกสอนของครูผู้เชี่ยวชาญ โดยเกอิชาทุกคนจะต้องฝึกอย่างหนัก ต้องยึดมั่นในกฎระเบียบอย่างเคร่งครัด และดูแลลูกค้าเป็นอย่างดี เพื่อที่พวกเขาจะได้กลับมาอีก ปัจจุบันเกอิชาเป็นเหมือนสายใยสุดท้ายที่เชื่อมโยงระหว่างอดีตกับปัจจุบัน ชาวญี่ปุ่นนับเป็นผู้ที่หวงแหนสิ่งที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรม และเกอิชา คือมรดกทางวัฒนธรรมอันโดดเด่น พวกเธอยังคงอยู่ต่อไป ตราบเท่าที่ยังมีเกอิชาอยู่ได้ คิดว่าน่าเสียดาย ถ้ามันต้องหมดไป แต่ก็นั่นแหละไม่ว่าสังคม หรือทุกสิ่งจะเปลี่ยนแปลง เรื่องอนาคตของเกอิชา ใครจะรู้

ต้องการรายละเอียดเพิ่มเติมกรุณาติดต่อ

บริษัท แม็กซิม่า คอนซัลแตนท์ จำกัด โทร.0-2434-8300

สุจินดา, พินิตา, แสงนภา--จบ--

-นท-