หนุ่มอาร์ตยังเล่าให้ฟังอีกว่า "ผมเป็นอาร์ต พศุตม์ได้จนถึงทุกวันนี้เพราะครูอาชีวะเลยนะ เพราะท่านเป็นคนสอน ขัดเกลา และทำให้ผมกลับมาคิดได้ แน่นอนว่าตอนเป็นเด็กเราไม่รู้หรอกว่าการที่ครูตีเรา หรือดุเรานั้นเพื่ออะไร แต่ด้วยความที่ผมอยู่ในยุคที่เขาใช้ไม้เรียวกัน เลยรู้สึกว่าการใช้ไม้เรียวนี่แหละ จะเป็นเครื่องมือที่ช่วยสอนให้คนจำ จนตอนนี้จึงรู้เลยว่าคนที่ใช้ไม้เรียวตีเรานี่แหละ เขาเป็นคนสอนให้เราได้ดี เติบโตขึ้นมาเป็น อาร์ต-พศุตม์ ในทุกวันนี้
นอกจากงานแสดงที่ผมรักแล้ว ผมยังได้มีโอกาสไปพูดคุยกับน้องๆ อาชีวะ ตามวิทยาลัยอีกด้วย และที่สำคัญเลย ผมพยายามที่จะบอกน้องๆทุกคนเสมอว่า ให้รักครูเยอะๆ ฟังครูเยอะๆ เพราะทุกอย่างที่ครูท่านคอยสอน คอยอบรมเรา สิ่งเหล่านั้นจะย้อนกลับมาหาตัวของน้องๆ เอง เหมือนกับตัวของผมในทุกวันนี้"
หนุ่มอาร์ต ยังฝากข้อคิดดีๆทิ้งท้าย ในฐานะเป็นศิษย์เก่าอาชีวะด้วยว่า "ผมว่า เด็กอาชีวะ 100 เปอร์เซ็น จะมีแค่ 1 เปอร์เซ็นเท่านั้นแหละที่มีความเชื่อและรักสถาบันแบบผิดๆ ผมเคยไปหาเพื่อสมัยเรียนและถามว่า กระดุมที่ตบเขามา เข็มขัดที่ตีเขามา ตอนนี้อยู่ที่ไหน เอาไปทำอะไร ก็ไม่มีใครตอบได้ หลังจากนี้เลยอยากให้น้องอาชีวะรักสถาบันกันให้ถูกดีกว่า ลองหันกลับมาทำประโยชน์และสร้างชื่อเสียงในทางที่ดีแทนน่าจะดีกว่า"
HTML::image( HTML::image(ติดต่อเราได้ที่ facebook.com/newswit